een nieuwe lente, een nieuwe reis

Lief reisdagboek,

Vorig jaar met het opeltje op reis geweest en dat is goed bevallen. Dus vandaar dat ik voor dit voorjaar een nieuwe autoreis gepland had. En die gaat over een dag of wat beginnen, op maandag 7 april om precies te zijn. Deze keer gaat de reis naar het zuiden, uiteraard weer met het oogmerk om voor mij nieuwe landen te bezoeken. De score tot zover is 96, met Sark als laatst bezocht “(ei)land”. Dus op naar de honderd. En dat moet, als alles volgens plan verloopt, makkelijk haalbaar zijn met deze reis.

Voor het eerste deel ga ik via België en Frankrijk naar het Spaanse Bilbao, want daar wilde ik altijd nog naar toe, met name om het futuristisch ogende Guggenheim museum te bekijken. Daarna, nu we er toch zijn, via Santiago de Compostella (de laatste paar kilometer te voet?) richting Portugal en via Porto en Lissabon Spanje weer terug in, zoals ze in België zeggen. Via Sevilla gaat het dan naar GIbraltar , het eerste nieuwe land (nou ja land, tzal niet veel groter dan Voorhout zijn!) van deze reis. Vervolgens richting Madrid, wat ook nieuw voor mij is, en daarna door naar Barcelona. Daar mag de opel een kleine zes dagen uitrusten in de (lang)parkeergarage van het vliegveld.

Op 13 mei neem ik achtereenvolgens de benenwagen naar station Voorhout, de trein naar Schiphol, het vliegtuig naar Barcelona, de auto naar de haven en de veerboot naar Civitavechia (die naam moet je wel ff oefene, maar dan heb je ook wat), das de dichtstbijzijnde haven van Rome. De volgende dag des avonds zijn de opel en ik dan in Italië aanbeland. Dat steken wij vervolgens over, want Bari ligt aan de Adriatische kant. Vanuit Bari nemen we de boot en hij ons (mee) naar Durrës, Albanië en dan is land nummer 98 in de pocket.

Via de hoofdstad van Albanië, Tirana, gaat het richting Macedonië (nummer 99) naar Kosovo (en dat is 100!). Dan, als het allemaal wil lukken, naar achtereenvolgens Montenegro, Bosnië Herzegovina en Kroatië, wat nummer 103 zou worden op mijn lijst. Vanuit het in Kroatië gelegen Zadar steek ik dan per boot, want het ligt aan zee, volgens plan op 1 juni weer over naar Ancona, in Italië. Das weer niet zo ver bij San Marino (zijn echtgenote heet waarschijnlijk San “Imca” Marina) vandaan, dus die pikken we ook maar ff mee. Dat wordt dan nummer 104. Vervolgens doen we nog zo’n zelfde “ministaatje”, dat luistert naar de naam Liechtenstein (105), aan en we zijn weer bijna “zu Hause”, waar zoals men in Duitsland zegt “Alles besser ist”.

Eenmaal thuis, en dat is naar verwachting den twaalfden juni van het jaar onzes heren 2014, staan er een kleine tienduizend kilometer meer op de teller van de opel en negen nieuwe landen op mijn lijstje van bezochte landen. Dat wil zeggen, als alles volgens plan loopt. We gaan het meemaken.